πτυχίτης

ο, Ν (παλαιοντ.)

απολιθωμένο γένος κεφαλοπόδων που ανήκει στην ομάδα τών αμμωνιτοειδών και έζησε κατά το τριαδικό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. ptychites (< πτυχή + κατάλ. -ίτης). Η λ. μαρτυρείται από το 1847 στον Γρ. Χαντσερή].